سالها پیش از رابیند رانات تاگور خواندم که "هر کودکی که زاده می شودآیتی است که نشان می دهد که خدا هنوز از انسان نومید نشده است" . و حالا دوباره که نگاه می کنم هیچ نشانی از امید خدا در تولد کودکان هر روزه نمی بینم.
 
تولدت مبارک،آهای تو که از زهدان همبازی بچه گی های من می آیی،تولدت مبارک خوش آمدی  
تولدت مبارک،آهای تو که با حساب و با مثلثات از زهدان آنی می آیی که روزهای سنگ و آفتابم را شریکش بودم، خوش آمدی، امروز با خنده به مادرت پشت تلفن تبریک .
 
تولدت مبارک،آهای تو که می گویند دختری،تولدت مبارک  
 
*با الهام از نام کتاب حسن گوهر پور "آدمهای مثلثی از خیابان ها می آیند"
 
 
 
...