تکرار
با ابرهای ِ ممتد ِ آویزان
- از دو سوی ِ گونه های ِ تـُرکمنیش -
خیس از نجابت ِ هم آغوشی با کوه
ایستاده در برابر تردیدم
□
- برو عشق
بـرو
این گور گـَرد ِ پیر
عمری است در هوای تو می میرد
□
اینسان که ایستاده ای دریا
در آغوشت آب می شوم
لبانت آوای بوسه است و زایش درد
- برو عشق
برو
مهر ۸۶ کرج
پ ن۱:این پست رو به درخواست یکی از دوستان دوباره تکرار می کنم
+ نوشته شده در شنبه بیست و ششم آبان ۱۳۸۶ ساعت 18:39 توسط مهدی جلیلی
|
دکترای ارتباطات از دانشگاه علامه