اندر مصائب عکاسی ...و البت ژانگولری
ما که نفهمیدیم این همکار ما که عکاس خانه ی شهریاران جوان هم هستن با این استتار خفن از چی داره عکس می گیره،خوب شد استاد صدیقی نشستن رو به تریبون ترجیح دادن وگرنه این دوستمون احتمال زیاد بدون سنگر می ماندند
پ ن ۲:دو سه روزی هست که بعد از برگشت از مسافرت کسالت دارم،عجب روزگاری شده که حتی نمی شود با ژنرال از درد بدن گفت..همه نعوذ بالله درد آدم را ربط می دهند به دل...تصمیم گرفتیم خوب باشیم تاشائبه ی داشتن امراض روحی از ما دور گردد
...والله با این نون هاشون
+ نوشته شده در جمعه بیست و ششم بهمن ۱۳۸۶ ساعت 23:55 توسط مهدی جلیلی
|
دکترای ارتباطات از دانشگاه علامه