من خرابم ز غم یار خراباتی خویش

می زند غمزه او ناوک غم بر دل ریش

گر چلیپای سر زلف تو هم بگشایند

بس مسلمان که شود فتنه آن کافر کیش

با تو پیوستم و از غیر تو ببرید دلم

آشنای تو ندارد سر بیگانه خویش

...

حافظ