امروز در صفحه آخر روزنامه جام مطلبي در باره افسردگي نوشته بود و علائمي آورده بود كه بعد از خواندنش حيفم آمد براي شما بازگو نكنم.

افسردگي اشخاص را بايد افراد متخصص و آگاه تشخيص دهند و درمان كنند، اما اشكالات مرتبط با ذهن و روان نيز مثل اغلب بيماري‌هاي جسمي، علائم و نشانه‌هايي دارد كه در صورت خودداري از درمان، لطمات حاد و بيشتري نصيب فرد، خانواده يا اجتماع مي‌كند.

 يادتان باشد وجود يكي دو مورد تنها، نشانه حتمي ابتلا به افسردگي نيست، اما موارد متعدد ممكن است ناشي از شدت و حدت نوعي از افسردگي باشد. برخي از اين علائم را بشناسيد:

نااميدي و احساس بي‌ارزشي
علاقه به گريه در زنان و خودخوري در مردان
سرزنش مداوم خود
صحبت و رفتار توام با عصبانيت
از دست رفتن احساس صميميت با ديگران بخصوص اعضاي خانواده
ميل به كناره‌گيري از اشخاص
بي‌علاقگي به گفت‌وگو فعاليت و كار
از كف رفتن علاقه‌مندي‌ها و حس لذت بردن از آنها
اضطراب و منفي‌نگري
 بدبيني به افراد يا آينده
افزايش مداوم غم و اندوه
آشفتگي فكري و بي‌توجهي به ظاهر
از دست دادن آرامش و انگيزه‌ها
عدم رضايت از كار، زندگي، ارتباطات و...
بي‌ثباتي و تغيير ناگهاني رفتار
بروز يا افزايش بي‌نظمي در قاعدگي در خانم‌ها
از دست دادن تمركز و كاهش دقت و حافظه
عجز و ناتواني در رويارويي با مشكلات روزمره
خستگي مداوم، بي‌اشتهايي، بدخوابي، بيخوابي يا خواب بيش از حد
دردهاي ظاهرا بي‌دليل متغير يا مداوم مثل سردرد، پشت‌درد، درد معده، تهوع و...

پي نوشت: بشماريد ببينيد چند تا از اين علائم را داريد؛