تهی دست می شویم
زندگي دير يا زود ما را تهيدست ميكند؛ زماني مي رسد كه داشته هايمان را از دست ميدهيم و ديگر خبري از آن ثروت هايي كه امروز مايه مباهات ماست نخواهد بود؛ زندگي جواني و لبخند را؛ زندگي قامت ستبر و صافمان را و لبخند هاي بي دليلمان را كم كم از ما خواهد گرفت و هر چه پيش تر برويم با رفتن مادرها و پدرها و برادرها و خواهرها زندگي هي فقيرترمان خواهد كرد تا وقتي كه از تنگدستي بميريم و ديگر هيچ چيزي نداشته باشيم...زندگي دير يا زود ما را تهيدست خواهد كرد...
+ نوشته شده در پنجشنبه سی و یکم مرداد ۱۳۹۲ ساعت 0:16 توسط مهدی جلیلی
|
دکترای ارتباطات از دانشگاه علامه